de rest van 2012

En de rest van 2012.

Eigenlijk een slappe titel, maar nu ik dit type, eind januari 2013, is het toch even denken wat we allemaal hebben gedaan. En nee, het is niet dat er weinig gebeurd is, in tegendeel, maar om dan alles voldoende belicht en in de goede volgorde te zetten valt niet mee ;).

Ria en ik hebben een heerlijk seizoen achter de rug, wat voor ons eigenlijk begonnen is op het moment dat we de mast weer op de boot hadden ( zie eerdere blogs). En eindigde op de dag dat de Notre Ami begin oktober de kant op ging voor de winterstalling en groot onderhoud, daarover in het volgende blog. Elk weekend waren we van vrijdagmiddag tot zondagavond aan boord. Veel gevaren, en veel gezeild.

De zomervakantie was er voor ons een met een gouden randje. Allereerst besloten we gelet op de weersomstandigheden om voor het eerst de randmeren rechts te laten liggen en de oversteek naar Friesland te maken viaUitdam en  Enkhuizen naar Stavoren. Eigenlijk met te weinig wind om lekker te kunnen zeilen maar , net als het hemelvaart weekend, rustig  genoeg om de boot en jezelf te leren kennen op dit open water.

Op dat eerste stukje genoeg mee gemaakt, in Uitdam geholpen met het klaar maken en te water laten van een splinternieuwe, en de eerste in Nederland van dit type, trimaran. Een leuke boot moor niet ons type ;), de volgende dag naar Enkhuizen, voor ons een “emotioneel :P”moment. We kregen een ligplaats op nog geen 20 meter van waar we onze eerste zeilboot, de Schakel, vandaan haalden. Ook kwamen we daar Frank weer tegen, een medelid van hetZeilersforum , die ook een ligplaats heeft op de loosdrechtse plassen, bij de E erste aanleg.

Vandaar de oversteek naar Stavoren, de eerste keer IJsselmeer. Genoeg over gehoord en gelezen op het Zeilersforum. We hebben het dan ook rustig aan gedaan met alleen de Genua bij windkracht 2-3. Lekker met de wind achter naar de overkant. Tot we even buiten Stavoren helemaal geen wind meer hadden maar wel de beruchte korte golfslag van het IJsselmeer. Ja ik weet het er stond amper vind maar aan de lagerwal met voorbij stuivende motorboten slingerden we lekker. Daarbij de inschatingsfout gemaakt dat we, op de motor,  wel recht op de havenmond af konden met de golven van de zijkant maakte het slingeren er niet beter op. Dus op de motor met de golven  op de kont (ook niet lekker) Stavoren voorbij en toen gedraaid op een koers met de golven min of meer van voren. Doen we het weer? Denk het wel maar dan wel met wat wind zodat je door zeilvoering meer druk op je boot hebt en wat minder stuitert. Eenmaal binnen een mooi plekje gevonden in de passantenhaven en door Stavoren gewandeld. Ook kwam Frank nog even buurten. ’s Avonds werden we getrakteerd op een serenade op het water door de plaatselijke fanfare. Erg leuk en een ludieke manier om de clubkas te spekken.

Via Heeg, Joure en Akkrum zijn we naar het Pikmeer bij grou gevaren waar we naar de eerste race van het Skûtsjesilen gingen kijken. Daar zouden we ook de Pelle met bemanning treffen. Hieronder een stukje zoals het sms verkeer ging:

Pelle      :              waar liggen jullie ?
wij          :              Bijna tegenover de vaart maar Akkrum, je ziet het zo we hebben best wat vaantjes ind de mast.
Pelle      :              ok we zien je zo, komen vanaf Grou.

Dus wij houden de bocht in de gaten, en wat denk je? Daar komt de Pelle aan met een vlaggenlijn in de mast met alle skûtsje vaantjes vanaf 1818 ofzo. Ome Paul en Tante Else moesten meer vaantjes in de mast hebben dan hun neefje en zijn meisje.

We hebben 2 hele leuke dagen doorgebracht met elkaar met als een van de hoogtepunten het kijken naar de wedstrijd vanaf de rand van de wedstrijd baan. Daarna gingen beide schepen ieder hun eigen  koers. Wij gingen naar de gemeente haven in Grou om daar de volgende dag, maandag, de voorraden weer aan te vullen. Wat bleek een zeer gezellige braderie op de zondag waar we dan ook maar over gelopen zijn.  ’S Avonds hebben we onze mine bbq,  rond 25 cm op het achterdek gezet om het vlees te braden . Komt de havenmeester langs die vertelde dat dit niet mocht omdat het overlast zou geven. Op mijn vraag wat al die duitsers daar dan deden kreeg ik geen antwoord. Ook niet op de vraag wat het verschil zou zijn als ik het zelfde vlees zou bereiden op de draagbare gaspit die op de zelfde plek had komen te staan.

Verder hebben we heerlijk rondgevaren in het mooie Friesland en zijn we op de terugweg even van onze koers afgeweken en naar Meppel gevaren waar Jacob en Rita op visite geweest zijn. Daarna verder op weg via de randmeren naar onze thuishaven, recreatie centrum Mijnden in Loosdrecht.

Een hele mooie vakantie met een heerlijke boot waarmee we nog veel plezier zullen hebben.

Eenmaal terug in de haven hebben we nog een lekker “rustig”weekend tussen de palen gehad voor we weer naar huis en aan de arbeid moesten. Dat  “rustig”staat niet voor niets tussen haakjes. Toen we vrijdagavond aan kwamen werd gelijk gevraagd of we de buurman even konden helpen zijn mast overeind te zetten. Ook hoorde we van ons goede vriend Jan dat de in het voorjaar ver gezochte ideeen  werkelijkheid gingen worden. Hij mocht op het haventerrein een blokhut bouwen om als werkplaats in te richten. JBB bootservice werd weer een stapje groter.  Dus na de vakantie is er niet veel meer gevaren wel veel gebouwd.

En toen was het al oktober, de Notre Ami ging de kant op voor groot onderhoud. Geparkeerd achter de JBB-blokhut zodat we alles lekker dichtbij hadden. Zodat ik samen met jan al een hoop konden doen en we het plan hadden om niet alleen de Notre Ami maar ook de Zwop, jan’s boot’aan te pakken. Dat liep echter anders, Jan kon onverwachts een woning kopen waar ook een en ander aan gebeuren moest. Kortom , onze boot  moest even wachten.

Ondertussen is het 24 maart, 1 week voor Pasen en anderhalve week voor de boten weer het water in gaan. Alleen is de Notre Ami verre van klaar. En met mij zijn vele bootbezitters op het moment vooral druk om de weersverwachtingen in de gaten te houden. Bij ons in de haven hebben ze gelukkig ook gezien dat  er velen nog lang niet klaar zijn, en is er de mogelijkheid om de winterstalling te verlengen met twee weken. Daar zullen wij dan maar gebruik van maken en hopen dat we half april het water in gaan en de laatste koninginnendag op het water zijn

hemelvaart weekend 2012

We hadden het idee al een poos, als het weer (de wind) het toe laat gaan we kijken hoe de boot zich gedraagt op het grote water van het Markermeer. De windverwachting was mild voor de donderdag en zaterdag, de beide oversteekdagen, ±3 bf. Niet echt spectaculair maar genoeg om in te kunnen schatten wat 4 tot 5bf op het markermeer inhoud en om bij twijfel veilig rechts omkeerd te maken.

Woensdag 16 mei.

Ria en ik waren alle twee de middag vrij dus konden we optijd naar de boot. Onze spulletjes en de boodschappen opgeruimd, de boot vaarklaar en toen wachten op onze opstappers, Herbert en Jolanda. Toen zij er waren konden we om 17.30 uur door de Mijndense sluis de Vecht op. Het doel, zover mogelijk naar het noorden, het liefst naar Weesp. Echter, net voorbij de bruggen in Loenen kreeg de motor de hik en liep alleen nog maar stationair, een lekker begin.....

Bij de brug in Vreeland, onder tussen al gesloten voor bediening, de boot aan de palen gelegd en op onderzoek uit. Het werd al snel duidelijk dat er geen diesel in het filter kwam, er zat genoeg in de tank. Bij het openen van de waterafscheider de eerste tekenen wat water en vooral veel vuil. Na het schoon maken liep er in ieder geval weer normaal diesel door de leidingen.Alleen kreeg ik met opvoerpomp niets in het filter om te ontluchten. Op dat moment zag ik de weekendplannen in rook opgaan, bij een kapotte pomp konden we niet verder. De pomp gedemonteerd en tot mijn stomme verbazing werkten zowel de pers als aanzuigkant goed. Bij het openen van het deksel werd alles duidelijk, het filterzeefje zat pot maar dan ook echt potdicht. Opvoerpomp schoon gemaakt,gemonteerd, de motor ontlucht  en starten. Ja hoor de motor liep weer netjes.

Snel de mast gestreken en weer op weg. Na een half uurtje begon het gedonder weer opnieuw. We hebben met veel moeite de aanlegplaats bij Nederhorst ten Berg tegen over café Charly's gehaald, dan kon er in ieder geval een auto bij komen. Daar het deksel van de opvoerpomp gehaald om het zeefje te controleren maar die was schoon, wel zat er alweer water in de afscheider. Erik je bent een kl......., dacht ik bij mezelf. Ik had gewoon wel de tank moeten controleren op vervuiling en niet afgaan op de pas gegeven onderhoudsbeurt toen we de boot kochten. Gelukkig zat er nog maar 8 liter in de tank en had ik een lege 10 liter jerrycan in de bakskist. Zoals verwacht kwam er een hoop troep en wat water uit de bezinksel ruimte van de tank bij het losdraaien van de aftapplug. Na een paar liter weg te hebben laten stromen heb ik met wat moeite het restant nog even kunnen roeren om de restjes las te krijgen en daarna alles uit laten stromen. De laatste liters zagen er schoon uit. Plug er weer in 5 liter schone diesel, ontluchten en weer lopen. De motor een poos in zijn werk laten draaien, en de eerste indrukken waren goed.

Ondertussen was het wel te laat om verder te varen, en moesten we daar overnachten, de enige nacht waarbij er grondvorst werd voorspeld en we geen stroom hadden voor de kachel. Afgesproken werd dat we verder zouden gaan, en als er bij Weesp geen problemen waren we verder zouden gaan zoals geplanned.

Donderdag 17 mei. We waren om 6.45 uur wakker omdat mijn wekker niet wist dat het hemelvaartdag was. Ergens kwam het wel goed uit, dan konden we misschien een beetje verloren tijd inhalen. Dus na het zetten van de koffie en een eerste bakkie de zeilbroek en jas aan, want het was best fris buiten, en varen. Na een voorspoedige tocht over de altijd mooie Vecht lagen we rond 9 uur aan de passantensteiger in Muiden, net onder de snelweg A1 door. De motorproblemen lijken verholpen te zijn dus was het tijd om de mast weer overeind te zetten. Terwijl we daar mee bezig waren kwam er een stel met een domp naast ons liggen die ook de mast moest zetten. Al snel werd duidelijk dat zij, type viswijf met een wijk C accent, niet veel ervaring had. Ook kon je tot in Diemen horen dat " sje laaest het fan dr spierties" door fybrio. Het heeft ons "enige" moeite gekost om hun zonder lachen te helpen en onze eigen boot ook zeilklaar te maken.

 Na het passeren van de sluis de tank en jerrycan gevuld met diesel en de blazen van de dames geleegd en naar buiten toe. In plaats van stuurboord uit onder de eilanden door naar de randmeren gingen we nu rechtdoor naar Pampus en verder. Gelijk buiten de pieren de zeilen er in en de motor uit. Heerlijk kunnen zeilen met de tijd om ook in de praktijk vertrouwd te raken met het navigeren op de gps. Hoewel er nu ruim voldoende zicht was kan dat zomaar veranderen. Verder gedraagt de boot zich zoals verwacht en weten we nu dat we bij normale omstandigheden ook op het Marker en IJsselmeer kunnen tot 4 á 5 bf, met voldoende "over" om veilig aan de kant te komen bij verslechtering. Ervaring moeten we verder opdoen door het gewoon te doen.

Na een uurtje of 4 zakte de wind er helemaal uit en zijn we verder op de motor naar Volendam gevaren.

Eenmaal aan gekomen kregen we een box toegewezen in MarinaVolendam. Deze haven staat nu met stip bovenaan in de havenlijst. Wat een luxe voor hele nette prijzen. De steiger was zo breed, 3 meter, dat we rustig de stoelen op de kant konden zetten en ik even met een sopje de kleine morsplekken diesel kon schoon maken om geurtjes te voorkomen/verwijderen. Ook konden zo alle luiken even open om te luchten. Verder hebben we lekker rond gehangen en even door het bij behorende chalet park gewandeld.

Vrijdag 18 mei

Zo rond de middag zijn we op " de dijk " de tourist wezen uithangen. Lekker jappen kijken die de europaindriedagen tour doen. Als je voorbij de souvenierwinkels kijkt blijft het een mooi dorp met karakterestieke huisjes. Ook hebben we even staan kijken naar de zeilboten op het Markermeer die nu met meer wind aan het zeilen waren. Een en ander bevestigde wat we gisteren ervaren hadden. De Notre Ami kan het best aan. Op de terugweg even een stop gedaan bij het plaatselijke winkelcentrum voor een paar boodschappen. Ook moest Herbert een nieuwe slaapzak. De arme man had al twee nachten kou geleden door de versleten vulling. Wel een beetje jammer dat z'n echtgenote niet haar warme slaapzak wou afstaan of delen.

De verdere dag hebben we lekker rond gehangen bij de boot.

Zaterdag 19 mei.

We zijn op tijd vertrokken met als doel Weesp. Om daar de plaatselijke super te ontdoen van wat bbq vlees en toebehoren.

Na een paar uurtjes was het weer vrijwel windstil en liepen we maar een kilometertje of drie per uur. Als we optijd in Weesp wouden zijn, rekening houdend met het strijken van de mast, moesten we verder op de motor. Na in Muiden even af getankt te hebben ( motor gebruikt dus maar 1 liter p/u) de sluis door. Al snel werd het ons duidelijk dat we precies op tijd waren voor de brugopening van de A1 en de spoorbrug in Weesp. Dit scheelde een hoop werk en tijd. In Weesp een plekje genomen aan de steiger bij café de natte krant en het dorp in voor de boodschappen. Na alweer een hele gezellige avond was het weer tijd om de boot klaar te maken voor alweer de laatste nacht van het weekend.

Zondag 20 mei.

De weergoeroes krijgen weer gelijk, zoals het hele weekend. In de ochtend grijs met geregeld een pittige bui. Ik kon dus weer mijn zeilpak uit testen. Terwijl de rest lekker binnen zit pruttelen we rustig richting Loenen. Het vertrouwen in de motor is weer geheel terug, wel moet ik na het seizoen de tank inspecteren en eventueel behandelen.

Net na de middag komen we aan in onze thuishaven. Na een gezellige middag gaan Herbert en Jolanda naar huis. Wij ruimen de laatste dingetjes op zodat de boot weer klaar is voor het volgende weekend.

Zwientjes, bedankt voor het lachen en jullie gezelschap. Het was reuze gezellig.

Pasen 2012

7 April

de afwas moet ook gedaan worden

Alweer het paasweekend, en hoewel het weer wat minder is beloofd het wel weer gezellig te worden. Morgen krijgen we visite op de Notre Ami en maken we er een leuke dag van. De boot is alweer een aantal weken volledig ingericht, en dit is voor ons dan ook alweer het 4e weekend dat we op de boot slapen. Prima te doen met een klein kacheltje tegen de condens en voor de temperatuur.

de boxen raken langzaam weer gevuld

De afgelopen 4 weken hebben we een hoop zien veranderen op Recratiecentrum Mijnden.

 De lege velden op de camping zijn weer grotendeels gevuld met de seizoensgasten en dit weekend staan er ook een aantal (duitse) weekendgasten. Ook in de haven is meer leven, er zijn al diverse boxen gevuld met boten. Vooral de trailerbare boten worden weer in het water gelaten en ook een aantal boten die elders uit de winterstalling gekomen zijn liggen weer op hun plek. Het kranen van de vele opgebokte boten op de kant gaat vanaf aanstaande dinsdag beginnen. Dus ook op de kant is veel aktiviteit. Overal is met druk met poetsen en/of antifouling. Ben benieuwd hoe het met het onderwaterschip van de overburen is. In een reactie op dit blog bleek dat ze er nog al wat werk aan dachten te hebben. Ik ben al eens rond gelopen over het terrein om hun boot te bekijken, maar dat is zoiets als de welbekende speld in de hooiberg. Wij hebben de winterklussen gelukkig achter ons liggen. Ik had al zoiets geschreven in januari, maar toch zijn er nog wat veranderingen geweest. Er is een acculader ingebouwd die beide accus tegelijk op spanning brengt en houd zodra de walstroom aangesloten word, het walstroompaneel is aangepast en er is een nieuwe serviceaccu geplaatst omdat de oude een dode cel bleek te hebben. ook de verlichting aan het plafond is vervangen door iets wat beter bij de boot past.

Ook de natuur doet zijn best om er weer kleurrijk uit te zien. De net aangevulde grond naast de netjes opnieuw bestrate  kade is alweer aardig groen. Vorige week konden we het gras dan ook bijna zien groeien. Bomen komen weer aardig in blad, kortom de lente is lekker bezig. Op de Drecht zien we steeds meer boten varen, ondanks de wat tegenvallende temperatuur is het, met de juiste kleding, prima te doen op het water. En sinds gisteren hebben we ook nieuwe buren aan de kade.

de witte bayliner van de nieuwe buren op de achtergrond.

Heerlijk nog de paasdagen genieten op onze boot. Laat het zonnetje maar schijnen onze buitentafel is er klaar voor, en wij ook!!!!

Erik en Ria

Waar blijft het voorjaar

16 januari 2012

Ja, ik weet het, we moeten nog een maand of 2 1/2 á 3  wachten tot het "echte"vaarseizoen weer begint. Maar we hebben er zo'n zin in en , meest belangrijke, we zijn er ook klaar voor.
Nadat we eind oktober 2011 de Notre Ami naar de haven hebben gehaald is er al een hoop gebeurt. Mede door het zeer zachte weer zijn er een hoop klusjes versneld afgewerkt. te beginnen met de mast. Op de houthandel helemaal kaal gehaald. Met enige moeite de meeste weerplekken weg kunnen schuren en weer een toonbare mast gekregen.Verder een paar plekken aan de onderzijde gerepareerd.  de giek had alleen maar onderhoud nodig en de mik een kleine aanpassing, door een 3e poot met een scharnier aan de schaar te maken, en een paar lagen lak nodig.

Mast halverwege schuurproces

Ruim voor de kerst stond alles dus weer netjes in de lak en lagen de onderdelen klaar om weer op de boot geplaatst te worden.Ondertussen de verstaging uitgezocht en alles op een stukje van 50 cm na een plek kunnen geven. Enige wat miste was de 2e achterstag. De vorige eigenaar gebruikte er maar een die dan iets opzij stond. Het zal vast kunnen en vaker gedaan worden, maar ik vind het geen gezicht als de achterstag uit het midden staat. Dus de keuze was of een spruit, en de huidige achterstag inkorten, of een 2e achterstag zodat alles weer symetrisch is.


Omdat het weer in de kerstvakantie ook buiten gewoon zacht was, en ik 3 weken vrij was, hebben we besloten om de mast weer op de boot te zetten. Dan kon ik gelijk de navigatie verlichting controleren ( stukje van de controle van de electrische bedrading. ). En we kregen in de boot weer ruimte waar alle verstaging + zalingen spanners etc opgeslagen waren. Ook thuis kon er dan weer wat terug naar de boot zoals de vallen. Dus de week voor de kerst hebben we de mast geplaatst. Een paar uur monteren van onderdelen en verstaging en we konden voor de eerste keer de maststrijk installatie proberen. Dat ging uiteindelijk reuze makkelijk. De Notre Ami was weer een zeilboot.


Toen we stonden te genieten van de vooruitgang kwamen we er achter dat we de vlaggenlijnen vergeten waren. Ook zaten de achterstagen niet naar mijn zijn verzameld boven in de mast. Een paar dagen later met Rogier de mast weer plat gelegd en een en ander veranderd. Ook de bedrading en lampje in het stoomlicht beter vast gezet. Verder uitgezocht hoe de bedrading loopt en er een schema van gemaakt. Een andere radio ingebouwd met extra speakers die direct naar buiten staan gericht. Deze speakers zijn uitschakelbaar  zodat het volume overal in de boot op een normaal niveau kan blijven. Een nieuwe start accu en de licht accu geplaatst.
Gasbun leeg geruimd en de slangen vervangen, kooktoestel geplaatst. en nog wat kleine klusjes. Hiermee waren eigenlijk de meeste winterklussen klaar.

Uiteraard zat niet alles mee. We hadden een hele mooie koelbox gekocht en die zou precies passen. Dat klopt ook... alleen kon hij dan niet meer open. Deze prachtkoelbox is dus te koop nu. We hebben een maatje kleiner gekocht.

Ondertussen is het begin 2012, na een paar weekenden waarin het geen weer was om op de boot te klussen zou het 14 en 15 januari weer heel mooi worden. Er lag nog een klus die echt gedaan moest worden, de waterpomp. Deze lekte en dat kwam door een versleten asje. (was al bekend bij aankoop) even geïnformeerd bij de Volvo Penta dealer of ze de pomp of een vervanger op voorraad hadden. Dit bleek voor een motor van 40 jaar oud geen probleem. in de week voor het weekend van 14/15 januari de pomp er af gesleuteld en mee genomen naar de dealer om te vergelijken met de vervanger.die avond ook de buiskap en windschermen aan de zeereling terug geplaatst. Het weer van zaterdag 14  januari beloofde zo mooi te worden dat we besloten om het proefdraaien van de motor niet in de haven te doen maar er een rondje plassen van te maken. Ook de wind verwachting was er na om ook de zeilen mee te nemen om die lappen voor het eerst in de stok te hangen en die tuigage ook te controleren.
Zaterdagmorgen optijd naar de haven. Eerst de waterpomp gemonteerd. Een redelijk eenvoudig klusje maar wat wel goed moet gebeuren. Motor starten, liep gelijk na 2 /12 maand, en controleren op lekkage. Die was er niet meer. Tijd om een en ander op te ruimen, of..... Nee eerst varen het was rond half 1, het was heerlijk weer en zo konden we even genieten op de plassen. Opruimen en de andere klusjes konden wel even wachten tot eind van de middag.

Op de terug tocht naar de haven had ik mooi even de tijd om een tweede, kortere, walstroomsnoer te maken. Dit scheelde alweer een berg zooi in de kajuit.

Eenmaal terug in de haven de boot weer eens opgeruimd. Alle dozen en doosjes met spullen uitgezocht en gesorteerd.
alle lege dozen op de kant om af te voeren. 2 planken tussen de kajuitbanken op maat gezaagd voor het 2persoons logeerbed. nog even een biertje en toen was het alweer tijd om naar huis te gaan. Zondags  nog even terug geweest met 2 stukken schuim en de kussens van de kajuitbanken om het schuim op maat te snijden. Deze liggen nu klaar om bekleed te worden. Dus ja het voorjaar mag komen de Notre Ami is vaarklaar. en bij dagen zoals afgelopen weekend zullen we echt niet wachten tot april om te varen.
Zijn we helemaal klaar? Nee dat nog niet.
de Buitenboel willen we verven, maar daar moet toch echt de temperatuur voor omhoog. Dit kunnen we echter in etappes doen. Elke keer een vlak. daar hebben we de hele zomer voor.
En vooral heel veel genieten van de boot. Waarbij we ongetwijfeld weer zat klusjes tegen komen voor de volgende winter.

Overvaren

14 oktober 2011

Morgen is het eindelijk zover, de sleuteloverdracht van onze nieuwe boot. Een Wibo 830 die vanaf dan onder de naam “Notre Ami” de Nederlandse wateren  zal bevaren.

Alles wat mee moet staat klaar. Alles voor het overnachten dit weekend en het overvaren naar Loenen a/d Vecht van volgende week. Eten, drinken, slaapzakken, kussens, gereedschap enz, enz. Wat ben ik blij met een Opel Astra station.

15 oktober. We zijn al vroeg op, want het is toch 1 ½ uur rijden naar de Heen, gemeente Steenbergen. Eenmaal aangekomen zijn de oude eigenaren druk bezig met de laatste schoonmaakklusjes en het verwijderen van de laatste persoonlijke dingen. Na de zakelijke afhandeling en een kop koffie gaan ze weg, we zien dat ze het er toch wel moeilijk mee hebben maar

Notre Ami  is van ons!!

Ria en ik besluiten om nog niets uit de auto te halen maar eerst de boot van boeg tot hek  leeg te trekken en de aangetroffen zaken te sorteren op zaken die aan boord blijven, dingen die geruild worden tegen eigen spul, zaken die thuis in de opslag gaan en de restanten.  Al gauw zijn we druk bezig, Ria binnen en ik buiten. Tal van zaken passeren de revue , een gigantische “skippybal”boei en de verteerde ankerlijn zijn de eerste zaken die overboord gaan.  Het anker gaat mee naar achter om voorlopig in de lege gasbun te  verdwijnen. Dit geeft al een hoop ruimte voor op. Gelijk het dek maar eens goed schrobben, dat valt nog niet mee want de zwarte aanslag is heel harnekkig ( later “op Mijnden” beter resultaat met een antislipreiniger ) maar het dek wordt weer enigszins toonbaar.

Dan is het de beurt aan de bakskisten. Deze zijn zo bomvol dat ze nog net dicht gaan. Dat wordt dus sorteren.  Een deel gaat gelijk over de reling, een ander deel mee naar huis en de rest wordt in meegebrachte kratten weer onderin opgeruimd. Ondertussen is Ria binnen op gelijke wijze bezig en kunnen we beginnen om de meegebrachte spullen uit de auto een plek te geven. Aan het eind van de middag zijn we klaar. Notre Ami heeft onze indeling en de auto is weer net zo vol maar met andere spullen die weer naar huis moeten.  ’s Avonds zitten we na het eten heerlijk in elkaar te storten en liggen al vroeg in de kooi. We vallen al gauw in slaap en hebben een heerlijke eerste nacht op de boot.

16 oktober.  Heerlijk geslapen alleen wakker geworden door de condensdruppels. Niet zo gek in deze tijd van het jaar maar wel iets wat dus de aandacht krijgt volgend seizoen.  Eens rond kijken naar een bruikbare isolatie om tegen het kale stalen dak te maken. We rommelen nog wat en besluiten om toch de verwijderde buiskap weer onder de liggende mast te plaatsen. Een paar geleasde blokken van de haven geven precies genoeg hoogte en volgende week neem ik wel wat mee uit Linschoten. Dan is het trossen los en tijd voor onze eerste vaartocht. Even lekker de boot leren kennen. We varen vanuit de Schaapsput naar het Volkerak en doen daar een rondje. De indruk die wij bij de proefvaart al hadden wordt weer bevestigd, een heerlijke boot en hij vaar fijn. Na terugkomst in de haven drinken we wat en gaan we de boel afsluiten. Tijd om weer naar Linschoten te gaan.

Vrijdag 21 oktober 2011.

Vandaag is het zover, we gaan de boot naar Loenen aan de Vecht varen. Rogier gaat ook mee en we hebben de logistiek ook onder controle. Met 2 auto’s naar Loenen , daar Rogier zijn auto achter laten en dan met een ( alweer ) volgeladen Astra naar de Heen. Dan de boot overvaren en maandag met Rogier zijn auto de Astra weer ophalen in de Heen. Althans, dat was het eerste plan, maar we horen dat Martijn ook in het weekend naar huis komt vanuit België, en bijna langs de haven komt.  We kunnen afspreken dat zij even een klein stukje omrijden zodat Martijn de auto mee kan nemen. Dat scheelt maandag weer een rit. Na alle spullen gestouwd te hebben wordt het tijd voor eten en drinken en een gezellige avond aan boord.

 De volgende morgen zijn we al vroeg op. De laatste dingen doen, het pasje van de slagboom inleveren en dan op weg naar Rotterdam. Het eerste “opstakel” ( na dat fietsbruggetje bij de Heen ) zijn de Volkeraksluizen. Ik laat daar en achteropkomend zandschip maar even voorgaan zodat ik alle tijd heb om in de sluis te manoeuvreren. Maar onze eerste sluis met deze boot gaat eigenlijk moeiteloos. Na een geweldig mooie tocht over het Hollandsdiep, Dortse kil en de Noord komen we ’s avonds moe maar voldaan aan in de jachthaven van IJsselmonde in Rotterdam, recht tegenover de monding van de Hollandse IJssel . Een hele mooie route gevaren, waarbij het ons voorbij lopen van de Veerhaven X zeker in de herinnering zal blijven, wat een vermogen heeft dat schip.
 7 uur gevaren

Zondag 22 oktober. We zijn weer op tijd wakker want we weten dat we een lange dag voor de boeg hebben. Als het mogelijk is willen we in ieder geval het Amsterdam Rijn kanaal achter ons laten, zodat we niet in de maandagochtend drukte terecht komen. Rogier is vannacht  aan het spoken geweest en is een beetje gammel. Wij plagen hem er mee dat hij zeeziek is. 
Volgens onze informatie kunnen we aan de overkant bij de IJssel monding bij de bunkerboot tanken. Helaas is deze toch echt gesloten op zondag. We hebben diesel genoeg aanboord om Oudewater te halen en kunnen dan daar de tank en jerrycans weer volgooien. Rond de middag zijn we in Oudewater en gaan na het tanken door de duurste brug van Nederland. Voor € 4,50 per boot doen ze hem wel open voor je. Mooi melk koetje voor de gemeente met alle recreatievaart in het seizoen. Aan het eind van de middag gaan we door de Zuidersluis bij Nieuwegein de Hollandse IJssel af en het ARK op. Nog een klein stukje en we kunnen bij Maarssen de vecht op. Het was een goed besluit om  op zondag het ARK achter ons te laten, hoewel het nu lekker rustig was blijft het een klotsbak.
Na een lange dag, 9 uur gevaren, leggen we aan in Maarssen . Gelukkig is onze zoetwatermatroos ook weer wat opgeknapt.

Op maandag varen we het laatste stukje naar de jachthaven. Zo rond de middag leggen we aan op onze nieuwe plek. De Notre Ami ligt in zijn nieuwe thuishaven, de jachthaven van recreatiecentrum Mijnden. Rogier brengt ons naar huis waar we gelijk onze eigen auto pakken om weer terug te gaan naar de boot. We laden alles weer uit wat mee naar huis moet en keren met een tevreden gevoel, en alweer een volle auto, terug naar Linschoten.

Het eerst Blog

Linschoten 7 Oktober 2011.

Volgende week, 15 oktober, is het dan eindelijk zo ver. Wij krijgen dan de sleutels van onze nieuwe boot. En we hebben er heel veel zin in !!!
Voor de nieuwe volgers eerst maar even het verhaal tot nu toe.

Ik ( Erik ) heb altijd al wat met watersport gehad, en kon bijna eerder roeien dan fietsen. Ik heb ook nog een aantal jaren een klein moterbootje gehad waarmee de nederlandse wateren bevaren werden.

In 2009 zijn Ria en ik gaan kijken of we samen het watersportgebeuren ook leuk zouden vinden, en zijn toen begonnen met een twee persoons tourkano. Daarmee hebben we de sfeer geproefd op de wateren rondom ons dorp en de Vinkeveense en Nieuwkoopse plassen. Met dat ding hebben we veel plezier en spierpijn gehad. Kort om we wilden meer.  En we wilden ook lekker aktief bezig op het water dus een zeilboot leek ons wel wat, Ik had het ooit eens geleerd en Ria leek het ook heel leuk.
Begin 2010 kwamen we op internet dan onze eerste zeilboot tegen, een schakel met een 35 jaar oud motortje er aan en op een trailertje. Daarmee hebben we onze eerste zeilervaringen opgedaan.

En er met veel plezier vele dagen op gezeild op de Vinkeveense plassen, de Kager plassen en ook op de Loosdrechtse plassen. De loosdrechtse plassen werden een zo'n beetje onze thuis lokatie met name de haven van Recreatiecentrum Mijnden.
Al snel was ons duidelijk dat we dat zeilen wel zagen zitten, maar dat we ook wel weekenden op de boot wilden blijven. Dus werden er allerlei plannen gemaakt om een kampeeruitrusting in waterdichte kisten samen te stellen die dan mee kon op de Schakel als we een weekend of misschien wel langer weg wilden.
 Ondertussen was ik gewoon uit nieuwsgierigheid en om oude kennis ( zo'n 15 jaar geen boot meer gehad ) weer op te frissen veel op internet aan het rondneuzen wat er tegenwoordig in watersportland omging. Daarbij kwam ik ook langs een marktplaats advertentie van een trailerbare kajuitzeilboot van 6 meter. Nu zijn er wel meer op een trailer vervoerbare zeilboten maar deze kon ook vanaf elke normale trailerhelling te water worden gelaten. eigenlijk wat we met de schakel al deden maar wel een maatje groter.

Deze Atlanta Flamingo werd ons eigendom in de eerste week van de zomervakantie en kreeg de naam Beluga, de tweede week hebben we gebruikt om de uitrusting zover uit te breiden dat we er op konden slapen en eten. De derde week hebben we onze eerst "bootvakantie"gehad. even heen en weer naar Spakenburg.
Zonder matrassen, dat dan weer wel. We sliepen op kussens van de tuinstoelen. in de winter van 2010-2011 zouden we bij het groot onderhoud nieuwe kussens maken, en de aanpassingen doen die we nodig zouden vinden. We zijn dat seizoen tot op het moment dat we niet meer op Mijnden terecht konden elk weekend wezen varen, en zelfs in oktober nog een paar keer van af de Vlietlanden bij Leiden naar de Kagerplassen gevaren. In de winter van 2010-2011 hebben we dus de Beluga geheel gestoffeerd, voorzien van de nodige elektrische bedrading, betimmering binnen aangepast en het houtwerk buiten opnieuw in de lak gezet. Wij waren klaar voor een heel seizoen met een complete boot.
Het seizoen 2011 was dan ook voor ons perfect. We zijn vanaf begin april tot eind september elk weekend wezen varen. Daarbij ook bijna 2 weken van hemelvaart tot pinksteren een rondje langs de utrechtse en zuidhollandse plassen en een fantastische zomervakantie van 3 weken naar de friese wateren. Een seizoen waarbij we misschien niet het mooste weer gehad hebben maar waarbij we niet een keer hebben gezegt "dit of dat werkt niet en moet anders". Wat wel heel duidelijk werd is dat we ons erg thuis voelen op het water.

Dan is het seizoen voorbij, ga je je weer voorbereiden op de winterklusjes. Maak je stiekem al weer plannen voor het volgende seizoen. Ga je eens kijken of een vaste zomerligplaats toch niet iets is.
Want dat was onze enige beperking. we moesten op tijd terug zijn in de haven om te traileren, en ff lekker op de boot op een mooie doordeweekse avond ging ook niet. Dus zit je weer te surfen en prijzen te vergelijken. En kijk je ook nog maar weer eens op marktplaats.
Laten er daar nu 2 boten staan die in ons budget vallen. Dus reageren op de advertenties. Een Rebbel Seaskip, en een Wibo 830. Afspraak gemaakt om eerst naar de Rebbel te gaan kijken. We zouden op een zaterdag, na intensieve mail wisseling met veel mooie foto's gaan kijken. Helaas kregen we op vrijdagmiddag een mailtje dat de boot plotseling al verkocht was. Op dat moment waren we daar niet erg blij mee, maar achteraf vinden we het niet meer zo erg. Snel contact gezocht met de eigenaren van de Wibo en daar op een mooie oktoberzondag heen gegaan.

                                                    DIT IS HEM DUS GEWORDEN.

Let niet op de datum op de foto want de boot ziet er echt zo uit. Dit is nog een foto met oude eigenaren. de boot is ook nog naamloos maar de stickers liggen al op de plank.
Vanaf 15 oktober onze nieuwe boot, onze nieuwe vriend
Notre Ami.